W Polsce rocznie produkuje się ponad 2 miliony ton cukru. Na terenie naszego kraju działa 18 cukrowni. Jest to zatem ogromny rynek o którym nie każdy z nas wie. Jak pozyskuje się cukier z buraków? Zapraszamy do lektury.
Wszystko zaczyna się od nasion buraka. Wysiewany jest pod koniec kwietnia. Rośnie przez około 6 miesięcy aż do listopada. To właśnie jesienną porą (październik-listopad) rolnicy przechodzą do wykopków. Zbiory są transportowane do cukrowni, gdzie przechodzą badania na poziom cukru. Ponadto, są poddawane myciu a następnie siekane. Posiekany burak poza cukrem może posłużyć do produkcji produktów ubocznych takich jak drożdze, gliceryna lub alkohol. Wracając jednak do cukru, gdy burak jest już posiekany przechodzi do następnego etapu jakim jest defekacja oraz saturacja. Po dokładnej filtracji uzyskuje się sok rzadki, który po zagęszczeniu przyjmuje formę soku gęstego. Zagęszczanie odbywa się w tak zwanych wyparkach poprzez gotowanie. Dopiero po uzyskaniu odpowiedniego roztworu w wysokiej temperaturze sięgającej 85 stopni następuje krystalizacje cukru. Krystalizacja to proces powtarzany wielokrotnie, którego ostatecznym etapem jest powstanie białego cukru, w formie jaką znamy ze sklepowej półki. Jako gotowy produkt cukier nazywany jest cukrem spożywczym. Wydajność tego procesu jest całkiem niezła gdyż z jednej tony buraków uzyskuje się około 130-150 kilogramów cukru. Cukier biały różni się w zależności od grubości kryształu. Rozróżniamy kryształ gruby, średni, drobny, grysik oraz puder.
Co ciekawe historia produkcji cukru z buraków wcale nie jest zbyt długa. Po raz pierwszy słodycz z buraków pozyskano w połowie XVIII wieku. Natomiast pierwsza fabryka trudniąca się tym zagadnieniem powstała w Polsce dopiero 50 lat później.
Dopiero w latach 1800-1900 cukier przestał być dobrem luksusowym i zaczął być powszechnie stosowany niezależnie od klasy społecznej.
Więcej informacji na temat powstawania cukru z buraków cukrowych polecamy zasięgnąć z poniższego materiału wideo.